INFO Goede voornemens

afbeelding via Giphy

Het is de eerste week van januari en we moeten ons blijkbaar weer bezigen met het opstellen van goede voornemens. Want wat welgeteld vijf dagen geleden volstrekt onmogelijk was, gaat vanaf nu ongetwijfeld wél lukken omdat we erin geslaagd zijn af te tellen van 17 naar 18. En zowat elk medium speelt daarop in, want we zijn in 2018 klaarblijkelijk ook nog allemaal even origineel. Het is natuurlijk verleidelijk om mee te surfen op die golf en in een vlaag van onweerstaanbare motivatie een resem doelen op te stellen waarvan u er naar alle waarschijnlijkheid tegen het einde van de maand de meeste overboord gooit, maar ik doe er dit jaar alvast niet aan mee. No hard feelings hé, volgend jaar misschien weer wel – 2019 wordt écht mijn jaar, weet u.

Waarom dan deze post met een titel die net naar het in voorgaande paragraaf gehekelde fenomeen verwijst? Welnu, het is niet omdat ik dit jaar niet op de boot spring, dat ik geen goals voor een ander kan opstellen. Er passeerde namelijk afgelopen jaar een Sinterklaasperiode die bij mij een zaadje heeft geplant. Net als de glutenvrije jaren daarvoor, ontbrak de komst van de Goedheilige Man mij immers aan één groot goddelijk genot. Een genot genaamd De Lotus Speculoos. Begrijpt u me niet verkeerd – de Sinterklaasedities van Generous zijn geweldig (die met chocolade coating: all the droolings) en dit jaar proefde ik ook voor het eerst de heerlijke dikke speculaas van Rabarber glutenvrij, maar om het met de verdraaide woorden van Kanye te zeggen: I’m really happy with you and Imma never finish eating you, but Lotus had one of the best speculoos of all time. One of the best speculoos of all time.

Nu weet u misschien nog dat de groep Lotus Bakeries in 2015 een meerderheidsparticipatie in Natural Balance Foods kocht omdat er quote "heel veel potentieel zat in de gezonde, glutenvrije markt" – jammer genoeg smaken de repen van Trek en Nākd voor mij nog net iets te gezond en glutenvrij om de speculoos te vervangen. Voortgaand op het zaadje, heb ik gedaan wat elke millenial in mijn positie zou doen. Ik heb Lotus glutenvrij gegoogled. De top hit bracht me naar hun Zoveel koekjes zoveel vragen!-Q&A (ghehe) en vervolgens bij de vraag Heeft Lotus producten zonder gluten? Het antwoord las als volgt: Lotus heeft geen glutenvrije producten aangezien één van onze basis ingrediënten tarwebloem/roggebloem is. Wel. Exact. Ain’t that just maddingly unhelpful?

In dit kersverse jaar stel ik me dan even zo vrij om, zonder kennis terzake en in de hoop niemand voor het hoofd te stoten met mijn voorbarigheid, een voornemen te formuleren voor Lotus. Dat ze in 2018 eens kunnen bekijken wat het zou inhouden om een glutenvrije speculoos te ontwikkelen. Want als Walkers een glutenvrije variant kan maken waarin ik geen verschil proef, kunnen zij dat misschien ook en, wie weet, zelfs beter. Drie jaar na het betreden van de glutenvrije markt, is er ongetwijfeld een go to market – rest enkel nog het prikken van een glutenvrije tegenhanger van de tarwebloem/roggebloem (say, glutenvrije tarwebloem), deze veilig te integreren in de productie, en klaar is bolle Gijs. Uiteraard zijn producten voor onze way of life duur, misstappen betalen we immers met onze gezondheid – maar het zou toch de moeite waard zijn om het te exploreren? U en ik zijn onze smaakpapillen niet verloren, en wie weet spreekt een glutenvrije speculoos ook nog eens een publiek aan dat denkt af te vallen van producten zonder gluten (urgh) – en bijgevolg hun product (nog) niet koopt. HA!

Ik heb even overwogen om mijn liefde voor de speculoos en de grootte van mijn persoonlijk afzetpotentieel nog te staven met een compilatie van foto’s van mezelf doorheen de jaren met de koekskes in kwestie – maar ik denk dat er toch zoiets kan zijn als bad publicity.

afbeelding via Giphy

Reacties