KEUKEN Cake met witte chocolade

FIRST I WAS AFRAID.

I WAS PETRIFIED.

Voor het schrijven van dit stuk heb ik mezelf getrakteerd op een gezonde portie moed in de vorm van empowering muziekstukken uit Mulan en The Replacements, dus als u dit geheel als iets te hoogdravend begint aan te voelen, dan is dat omdat dat de bedoeling is. In het geval dat u het wereldnieuws nog niet heeft meegekregen: ik heb afgelopen zondag met succes een glutenvrije wittechocoladecake gebakken. Laat dat even tot u doordringen. De combinatie van ondergetekende en een bakpoging leidt zelden tot, laat ons een kat overtuigd een kat noemen, nooit tot een succes. En hoewel ik eraan was gestart met een haha I don’t care als het weer faliekant mislukt hou ik er toch een blogpost aan over luchtig luchtig geen probleem–mentaliteit zorgde de optelsom van de kostprijs der ingrediënten er toch voor dat een zekere financiële paniek zich tijdens het bakproces van me meester maakte. Maar die heeft me er blijkbaar toe gebracht om een Gebak der Goden te schapen. En op de rest van de zevende dag rustte ik.


Toegegeven, omdat ik het niet gewend ben om succesvolle recepten met u te delen, ben ik niet helemaal zeker hoe ik hieraan moet beginnen. Is dat met een inleiding, conclusie en dankwoord? Heeft u een inhoudstafel van doen? Eventueel enkele begeleidende voetnoten die verwijzen naar de oorsprong en teelt van de ingrediënten? Maybe not. Of toch nog dit: moesten uw tenen tijdens het lezen van dit proces gaan krullen omdat in uw vaste cakeprocedure (ik ga ervan uit dat u daar een procedure voor hanteert) een andere volgorde is voorgeschreven, of omdat ik iets doe dat in de cakewetenschap (ik ga er ook van uit dat daar een wetenschappelijk domein in gespecialiseerd is en dat zij mij geregeld als case study oprakelen om te bewijzen dat het nodig is dat er mensen zich in dat domein blijven specialiseren om de toekomst van de cake te vrijwaren) volledig not done is, dan vraag ik mij af of u dat ook zou doen als René Redzepi een revolutionair recept deelt. Ah. Dat dacht ik ook ja.

I N G R E D I Ë N T E N

100 gram rijsbloem
80 gram maïszetmeel
120 gram rietsuiker
4 eieren
1 el cacao
120 gram chocolade
200 gram gesmolten boter

B E R E I D I N G

 

Weeg alle ingrediënten af en stamp de chocolade fijn. (Ik heb hiervoor een pureestamper gebruikt en er bestaan efficiëntere werktuigen.) Voeg de bloem, het maïszetmeel, de chocolade en cacao samen in een grote mengkom. Haal het eiwit en eigeel uit elkaar en voeg de dooiers aan de grote mengkom toe.

 

Smelt de boter. Klop het eiwit op en voeg, van zodra er zich een schuimstructuur vormt, daar de rietsuiker en vervolgens de gesmolten boter aan toe. Meng goed. Gebruik het restje van de boter en een snuifje bloem om de bakvorm in te vetten. Breng de ingrediënten samen in de grote mengkom en zet alles een laatste keer goed onder elkaar. 

  

Giet het deeg in een ruime bakvorm en zet dit 40 minuten in de oven op 180°. Ik heb er daarna om willekeurige reden nog eens 10 minuten bijgedaan. YOLO.

Toegegeven, ik heb mij voor dit recept gebaseerd op het recept voor glutenvrije cake dat ik bij VTM koken vond. Dit betreft dus niet volledig mijn persoonlijke revolutie. Ik heb echter wel 80 gram minder suiker gebruikt (want dat maakt het verschil, dat weet u) én in het stappenplan bij voorgenoemd recept werden enkele ingrediënten niet of onduidelijk aangehaald, waardoor de nood tot freestyling zich toch aan mij opdrong. Maar het werd een groot succes, the sky is the limit en mijn broeksriem zit aan zijn limiet. Intussen tellen we drie dagen na Mijn Creatie en staat hier alvast een gloednieuw keukenapparaat te popelen om in gebruik genomen te worden. Een toestel dat vandaag in de drukte van de werkdag in schreeuwerige verpakking zonder anonieme doos of extra omhulsel (thanks a lot Amazon) geleverd werd op kantoor, hetgeen uiteraard absoluut niet vreemd of lachwekkend werd bevonden door mijn collega’s en oversten. Maar goed. Een brand new kraakvers ready-to-use wafelijzer, dus. Hybris? Waar haalt u het.

Reacties