INFO De helaasheid der bakdingen
Er zijn zo van die ochtenden waarop ik wakker word en een onmiskenbare drang heb om alles in de komende 24 uur he-le-maal goed te doen. Veel lachen, vrolijk zijn, een luisterend oor bieden, lief zijn, niet zagen over stress, niet toegeven aan zwaarmoedigheid en iets in die 24 uur doen dat Een Verschil maakt. Die ochtenden worden ook gekenmerkt door een grote drang om iets te creëren, en dan durf ik al eens de keuken binnen te huppelen to make some magic happen. U zou kunnen veronderstellen dat ik, gezien mijn zeer succesvolle bakpogingen of the past (deze koolkoekjes en deze spontane taart waar niemand van wou eten), blijk zou geven van enige gereserveerdheid wanneer een dergelijke huppeldrang zich manifesteert, maar dan begrijpt u niet in welke mate enthousiasme en een gevoel van onoverwinnelijkheid zich op zo'n momenten van mij meester maken. Watch out world, I've got my sassy pants on.
Reality struck again this morning. De combinatie van een deugddoende nachtrust, het feit dat het weekend begon en het vooruitzicht op enkele veelbelovende appartementsbezoeken, stimuleerde een zekere euforie in mijn brein. Wanneer mijn lief naar de supermarkt ging besloot ik daarom niet alleen intussen voor een nieuwe voorraad spaghettisaus te zorgen, maar ook authentieke glutenvrije American pancakes voor het ontbijt te voorzien. Gewoon een gezellig ontbijt voor twee. 'Dit schat? Ik heb maar wat geprobeerd hoor. Of ik er nog twintig kan bijbakken? Maar schat toch!' Bliss. Gedurende het maakproces van de spaghettisaus waren het all rainbows and no clouds, deze glutard kan immers als geen ander een grote hoop kruiden, een courgette, een paprika en een Spaanse peper bij fijngehakte ajuin en look voegen om na enkele minuten op het juiste moment een pot passata bij het geheel te gieten en spaghettisaus te zien ontstaan. Bewonderenswaardig. Ik weet het.
Het probleem met deze vlotte creatie van de spaghettigarnituur was echter dat voorgenoemde euforische sensatie alleen maar groter werd en ik net iets te veel het gevoel kreeg dat ik kon freestylen. Die spaghettisaus was my bitch en ik zou glutenvrije American pancakes ook wel op mijn uppie kunnen creëren. Gelukkig deed mijn ratio op dat moment toch enkele alarmbellen afgaan en zei de stem in mijn hoofd (ik noem haar Irma) 'Misschien toch even één van uw duizend kookboeken consulteren, mevrouw Julie'. Irma vindt dat ik te veel kookboeken koop en kan ook in haar spreektaal woorden onderlijnen. Ik besloot haar advies te volgen en nam Glutenvrij koken en bakken. Meer dan 65 heerlijke recepten zonder gluten bij de hand. Bij het openslaan van het recept pannenkoekjes op pagina 28 stuitte ik op twee bijzondere (oké, alarmerende) ingrediënten: 260g glutenvrije bakmix (zie blz. 13) en 1tl zuiveringszout. Op eender welke andere dag zouden deze zaken mij prompt het kookboek doen wegzetten, BUT NOT TODAY! Alsook, pannenkoekjes.
Overborrelend van enthousiasme bladerde ik dus terug naar pagina 13 en besloot ik dat ik de maizena en xanthaangom in de mix zou laten vallen (want I understand how baking works, kijk maar naar mijn spaghettisaus) en met een ruwe 1/4-3/4-verdeling van het amandelmeel en rijstmeel zou werken. Roekeloos freestylen, ik zei het al. Ik had daarnaast noch zuiveringszout, noch baksoda, noch natriumbicarbonaat in huis en vond het onnodig om hier verder aandacht aan te schenken. Om deze veelbelovende herwerking van het pannenkoekjesrecept voor gevorderden te vervolledigen besloot ik ook nog spontaan de ingrediëntenlijst te halveren (maar ongeveer hé, het steekt niet op een grammetje - update: het steekt wel op een grammetje) om zo een perfecte portie voor 2 personen te creëren. Mijn lief heeft boterhammen als ontbijt gegeten.
 |
| afbeelding via Giphy |
Reality struck again this morning. De combinatie van een deugddoende nachtrust, het feit dat het weekend begon en het vooruitzicht op enkele veelbelovende appartementsbezoeken, stimuleerde een zekere euforie in mijn brein. Wanneer mijn lief naar de supermarkt ging besloot ik daarom niet alleen intussen voor een nieuwe voorraad spaghettisaus te zorgen, maar ook authentieke glutenvrije American pancakes voor het ontbijt te voorzien. Gewoon een gezellig ontbijt voor twee. 'Dit schat? Ik heb maar wat geprobeerd hoor. Of ik er nog twintig kan bijbakken? Maar schat toch!' Bliss. Gedurende het maakproces van de spaghettisaus waren het all rainbows and no clouds, deze glutard kan immers als geen ander een grote hoop kruiden, een courgette, een paprika en een Spaanse peper bij fijngehakte ajuin en look voegen om na enkele minuten op het juiste moment een pot passata bij het geheel te gieten en spaghettisaus te zien ontstaan. Bewonderenswaardig. Ik weet het.
Het probleem met deze vlotte creatie van de spaghettigarnituur was echter dat voorgenoemde euforische sensatie alleen maar groter werd en ik net iets te veel het gevoel kreeg dat ik kon freestylen. Die spaghettisaus was my bitch en ik zou glutenvrije American pancakes ook wel op mijn uppie kunnen creëren. Gelukkig deed mijn ratio op dat moment toch enkele alarmbellen afgaan en zei de stem in mijn hoofd (ik noem haar Irma) 'Misschien toch even één van uw duizend kookboeken consulteren, mevrouw Julie'. Irma vindt dat ik te veel kookboeken koop en kan ook in haar spreektaal woorden onderlijnen. Ik besloot haar advies te volgen en nam Glutenvrij koken en bakken. Meer dan 65 heerlijke recepten zonder gluten bij de hand. Bij het openslaan van het recept pannenkoekjes op pagina 28 stuitte ik op twee bijzondere (oké, alarmerende) ingrediënten: 260g glutenvrije bakmix (zie blz. 13) en 1tl zuiveringszout. Op eender welke andere dag zouden deze zaken mij prompt het kookboek doen wegzetten, BUT NOT TODAY! Alsook, pannenkoekjes.
Overborrelend van enthousiasme bladerde ik dus terug naar pagina 13 en besloot ik dat ik de maizena en xanthaangom in de mix zou laten vallen (want I understand how baking works, kijk maar naar mijn spaghettisaus) en met een ruwe 1/4-3/4-verdeling van het amandelmeel en rijstmeel zou werken. Roekeloos freestylen, ik zei het al. Ik had daarnaast noch zuiveringszout, noch baksoda, noch natriumbicarbonaat in huis en vond het onnodig om hier verder aandacht aan te schenken. Om deze veelbelovende herwerking van het pannenkoekjesrecept voor gevorderden te vervolledigen besloot ik ook nog spontaan de ingrediëntenlijst te halveren (maar ongeveer hé, het steekt niet op een grammetje - update: het steekt wel op een grammetje) om zo een perfecte portie voor 2 personen te creëren. Mijn lief heeft boterhammen als ontbijt gegeten.
Reacties
Een reactie posten