IK EET 1: Julie

Ik ben uiteraard weer een dag later dan ik had beloofd. Maar het zit zo - ik moest even nadenken of ik wel zo'n desillusionerend beeld van mijn dagelijks brood op u af wou sturen. Misschien heeft u namelijk in uw hoofd het idee gevormd dat ik een (zij het aan occasionele flatulentie onderhevig) *fabulous* glutenvrij leven leid - ik ben mij bewust van de idoolstatus die ik in uw aanzien geniet - en zou de banaliteit van mijn dagelijkse eetroutine u zodanig shockeren dat u prompt stopt met mij te volgen.

Echter, na de nodige introspectie heb ik besloten om toch een lans te breken voor het basic glutenvrije leven. Voor perfectie verwijs ik u graag naar de veelheid aan geweldige glutenvrije foodstagrams met perfect geordende bordjes en leftovers die zo uit een kookboek kunnen komen. Not here. Ten huize Julie ziet het er immers soms uit als kots als ik gewoon voeding bijeengooi, eet men (ik) soms droge crackers met een deprimerend vieze dressing, nuttigt men (ik) de voeding soms voor het essentiĆ«le punt van gaarheid bereikt is (cf. vrijdagavond), en bevatten casual dinners met wat er "gewoon in de ijskast ligt" nooit ineens verse rucola, mango, sesamzaadjes en verloren groenten.

V R I J D A G  1 3 / 0 1  -  J U L I E

Schaarbeek, 7u15: ik ben weer iets langer in bed blijven liggen dan initieel voorzien dus haast, tijdens het smeren van mijn boterhammen, een glutenvrije havermout (Semper), kiwi, noten & fruitsap naar binnen. Ik probeer het ontbijt nooit over te slaan, maar als ik mij niet heb gecommit aan het rapporteren van mijn maaltijden durf ik al eens gewoon te vertrekken met een banaan in de hand.


Station Brussel-Noord, 7u59: koffie en geen trein.


Borgerhout, 14u: wegens een middagmeeting eet ik nu pas mijn boterhammen (Boni NO GLUTEN), kerstomaatjes en apart verpakte generouskoekjes want #yolovrijdaghetdakeraf.


Borgerhout, 14u30: traktaties op de werkvloer en ik eet een Snickers maar neem er geen foto van want dan is het like that never happened en dan kan ik misschien op een later moment nog casual 'oh kijk, Snickers' zeggen en doen alsof ik voor de eerste keer die snoepmand zie.



Schaarbeek, 20u20: ik ben alleen thuis dus begin nu pas aan mijn avondeten. Traditiegetrouw eet ik ondertussen geopende zakken chips leeg.



Schaarbeek, 21u: ik eet een niet volledig gare tomaat-mozzarella-courgette in de oven (20 minuten op 200 graden, 10 minuten extra was geen overbodige luxe geweest voor de courgette but I was hungry) met RUMMO-glutenvrije pasta en rode pesto.


En wat at u vrijdag zoal? Mijn glutenvrije soulmate Sara heeft zich geƫngageerd om over twee weken haar maaltijden te documenteren. Sara en ik doen verschillende dingen echt niet graag, en we doen die nooit samen niet maar het idee schept een enorme band.

Reacties