Het valt mij op dat op verschillende glutenvrije fora vaak gevraagd wordt wat de symptomen zijn van mede
glutards wanneer zij glutenrijke voeding binnenkrijgen. Omdat ik nu eenmaal alles persoonlijk opneem heb ik besloten op dit collectief verzoek in te gaan door u een
painfully honest inkijk te geven in wat er met mij gebeurt als ik gluten binnenkrijg. Beter gekend als dat fascinerende moment waarop mijn darmen ctrl alt delete doen en alles waar we al jaren samen aan werkten en het mutuele vertrouwen dat we hadden opgebouwd volledig afbreken.
1. Het wantrouwen
Iedere beglutinatie (we gaan even collectief afspreken dat dat een woord is voor zo lang deze post duurt) begint met de inname van een object dat u wantrouwt. Maar omdat u en ik als
glutards nu eenmaal ongelooflijk beleefd en welopgevoed zijn, eten we het object der
mistrust ook op en blijven we vrolijk lachen en ja knikken en ons heel uitdrukkelijk amuseren.
|
google,com |
2. De initiƫle reactie van de darmen
Niet zo lang na de inname wordt het echter al duidelijk dat er iets niet volledig in de haak zit. Een kleine
urghrueleeh vanuit de buikregio en gelijksoortige geluiden klinken u ongetwijfeld bekend in de oren.
Time to leave, brace yourselves - it is coming.
|
hollywoodassistants.tumblr.com |
3. De onbestaande zwangerschap
Als het echt gluten zijn (en niet een of ander random spasme van mijn darmen,
they're like that you know, they hate me) volgt daarop de zwelfase. Mijn buik neemt zwangerschapsproporties aan en het opgeblazen gevoel is, nuja, zeer opgeblazen.
|
whatshouldwecallme.tumblr.com |
4. Het slapengaan
Dan wordt duidelijk dat er absoluut niets meer aan te vangen is met
ze bodie op de dag der beglutinatie. Dus besluit ik een aloude wijsheid toe te passen: "Slaap er eens over, morgen zal het wel beter zijn."
More like, kronkel en wroet en krepeer eens u neerligt. Niemand kan helpen,
and it sucks.
|
hollywoodassistans.tumblr.com |
5. Het ontwaken
Na ieder slapengaan volgt dan toch nog (
plot twist!) een ontwaken. Een helse nacht, amper een oog dichtgedaan, maar op de moment van de wekker was die slaap er uiteraard wel. Voor een minuscule seconde na het ontwaken bent u okƩ en lijken alle zorgen de wereld uit,
but then it hits you.
|
whatshouldwecallme.tumblr.com |
6. De dag van naweeƫn en emoties
Le lendemain is hel, eten is de vijand dus daar durven we niet meer aankomen (worst feeling ever for I dearly love to eat), overal pijn, ik ben misselijk en hondsmoe. En omdat dat echt nog niet leuk genoeg is, begin ik ook nog eens voor het minste te blijten.
|
hollywoodassistants.tumblr.com |
7. De dag van brainfogs en beginnend herstel
De derde dag is beter qua pijn, maar geeft enorme
brainfogs - niet overdreven, focussen gaat gewoon niet, conversaties zijn nog meer
floepetieflap dan anders en alles gebeurt in een waas - en de vermoeidheid van twee rotslechte nachten brengt daar ook geen verbetering in.
|
hollywoodassistants.tumblr.com |
8. Het vertrouwen in eten herwinnen
Eens de darmen in hun herstellingsfase zitten, is het een kwestie van opnieuw iets meer dan zuiver glutenvrij voer uit een afgesloten pakje te durven eten. Dat proces heeft bij mij meestal wat extra tijd nodig.
|
google.com |
9. But yup, I'm most definitely back on track.
|
wheniwentglutenfree.tumblr.com |
Reacties
Een reactie posten