Het leven van een glutard staat bol van de extremen, aangezien ons volledige zijn is gebouwd op één gigantische contradictie: de allesomvattende liefde voor gluten versus de incapaciteit om ze te consumeren zonder het eigen systeem geheel te annihileren. Een overzicht.
 |
| Afbeelding via Tumblr |
1. De glutard vs. "Hoe is het om glutenintolerant te zijn?"
Op een goede dag zal de glutard een rooskleurig en dankbaar plaatje schetsen van het leven zonder brood, taart en verse pasta. De diagnose maakte immers duidelijk wat wel en niet mag én zorgt er bijgevolg voor dat alle andere voedingswaren zonder paniekaanvallen kunnen worden geconsumeerd.
 |
| Afbeelding via Giphy |
Op een minder goede dag (vaak voorafgegaan door een blootstelling aan goddelijk gebak, de geur van vers brood of een restaurant waar de keuzes werden beperkt tot een salade zonder vinaigrette), daarentegen, is de boodschap iets minder optimistisch.
Too sad to explain.
 |
| Afbeelding via Giphy |
2. De glutard vs. gastheren en gastvrouwen
Meestal is het zo dat een gastheer of -vrouw echt de moeite doet om een glutenvrijvriendelijke avond op poten te zetten, en dan weet de glutard soms met zijn dankbaarheid geen blijf.
 |
| Afbeelding via Google |
Soms, echter, is het zo dat diezelfde gastheer of -vrouw zich de volgende keer iets minder goed heeft kunnen voorbereiden en bijgevolg is vergeten om glutenvrije alternatieven te voorzien. Het is niet dat we een
nuissance willen zijn of ongelooflijk veel verwachten maar een
hangry glutard is geen subtiel wezen.
 |
| Afbeelding via Google |
3. De glutard vs. glutentolerante tafelgenoten
Er zijn af en toe tafelgenoten die luidruchtig van hun glutenrijke voeding genieten en, wanneer een glutard zich laat meeslepen door de lokzang van de gluut en het stukje voedsel in kwestie verlangend gadeslaat, voorstellen om "anders gewoon een hapje" te nemen.
NO POSSIBILE.
 |
| Afbeelding via Giphy |
Andere glutentoleranten hebben dan weer medelijden en krijgen moeilijk een hap door de keel zonder verontschuldigend te kijken of zich expliciet te excuseren.
 |
| Afbeelding via Google |
4. De glutard vs. de angst voor de gluut
De glutard heeft zo zijn dagen van wantrouwen, waarop het aanraken of proberen van iets dat heel misschien (maar waarschijnlijk uiteindelijk in de verste verte geen) gluten bevat te veel gevraagd is.
 |
| Afbeelding via Tumblr |
Op andere dagen vraagt de glutard zich dan weer af of de glutenintolerantie misschien verdwenen is en een klein risico oké is. Er is immers al zo lang geen echte opstoot geweest, misschien heeft het lichaam zich wel op magische wijze hersteld?
 |
| Afbeelding via Tumblr |
5. De glutard vs. (glutenvrije) kookboeken
Bij het aanschaffen van weer een nieuw kookboek is de glutard optimistisch. Het leven stopt immers niet bij glutenvrij, er zijn duidelijk nog oneindig veel mogelijkheden om zaken zélf te maken en het is hoog tijd dat we het baktalent in ons loslaten. To the kitchen we go!
 |
| Afbeelding via Google |
50 minuten later.
 |
| Afbeelding via Tumblr |
Ik vermoed dat u nu, tenzij u zich herkent in bovenstaande moodswings, een vorm van medelijden heeft ontwikkeld voor de mensen in mijn naaste omgeving. Persoonlijk begrijp ik ook niet altijd hoe ik hen niet volledig tot waanzin drijf. Ik vermoed dat ooit zal blijken dat ik al die jaren fiscaal aftrekbaar was.
Reacties
Een reactie posten