KEUKEN A Monday in the life

Woke up, fell out of bed, dragged a comb across my head, found my way downstairs and drank a cup, and looking up I noticed I was late.

Hoewel The Beatles een vrij accurate beschrijving geven van hoe mijn ochtenden er meestal uitzien, probeer ik die meestal gezonder aan te pakken. Wanneer ik maandagochtend uit mijn Leuvense bed donder en tegen alle verwachtingen in wat time to spare heb, trek ik na de obligatoire ochtendverfrissing, lichtjes grollend op het publiek dat gewoon langs de bakker of broodjesbar kan passeren op weg naar de les, naar de koffiemachine of waterkoker en ijskast. Een glas fruitsap en een tas koffie of groene thee zijn standaard, een kom glutenvrije muesli met yoghurt en een kiwi, een potje yoghurt met fruit en noten of een glutenvrije boterham met kaas zijn in functie van de graad van ijskastvulling.

Tussen de maandagse studentverplichtingen is er meestal een zeer vluchtig lunchmoment waar ik probeer de revolutionaire brood-kaas combinaties op te vrolijken met hetzij guacamole, kerstomaatjes, rucola of een vlezeke, hetzij soep van Coup de Soup. In de namiddag volgt er steevast de wekelijkse winkelaankoop met zusterlief. Hiervoor wordt, afhankelijk van de vulling van de portemonnee, naar de Colruyt, Origin’O en/of Delhaize getrokken. De Leuvense Delhaize heeft mij overigens recentelijk nog geroerd door het Schär-brood gewoon bij het normale brood te plaatsen. I felt so accepted.

Als glutenintolerant persoon aan boodschappen doen is geen sinecure. Als u de medewinkelaars al niet lichtjes enerveert door ofwel in het midden van het gangpad met een gelaatsuitdrukking à la Brick Tamland op de ingrediëntenlijsten te staan turen, gillend en kirrend een totaal niet gegeneerde zus te wijzen op een uitbreiding in het glutenvrij aanbod, of van gelegitimeerde frustratie een zak paprikachips van een nieuw merk toch maar weer het rek in te keilen, dan rijdt u wel van pure onhandigheid met uw oncontroleerbare kar standaard op elk obstakel op zoek naar eetbare goederen (Toch? Seriously, dat spel heeft een eigen wil).

Delhaize is dichter bij onze woonst en heeft door hun Damhertaanbod wel wat te bieden, maar meestal wordt er geshopshopshopt in de Colruyt. Daar hou ik het naast de standaard fruit-, groenten-, beleg-, sauzen-, curry- en yoghurtaankopen alsook de gluteninslag van zusterlief meestal op een Meisterbacker Classic Schär-brood en een pak pasta. Het is steeds de bedoeling om zo goedkoop mogelijk te werk te gaan – we zijn, after all, ook maar gewone studenten. Als we hierna toch nog met een begrotingsoverschot zitten, durven we op de terugweg al eens langs Origin’O te passeren voor wat glutenvrije lekkernijen: lasagnebladen, pizzabodems of koeken van Les Recettes de Céliane. Mijn enthousiaste aanzet tot massa-inslag wordt echter meestal getemperd door het prijskaartje. Ik snap overigens niet waar de hype van glutenvrij eten om af te vallen vandaan komt aangezien de calorienotificaties alleen al soms spontaan mijn dijen doen uitzetten.

Wanneer het dan avond is, is het tijd voor een echte maaltijd. Als ik samen met mensen kook, is de stap naar zelf echt eten maken groter – anders hou ik het helaas op easy broodgerechtjes want alleen kan ik de frustraties rond aangekoekte maispasta minder goed verkroppen. Ideaal als afsluiter voor een zonnige dag, is de salade die zus en ik recent geproduceerd hebben. Onderaan staat het recept voor twee personen met een stevige honger. Op restaurant en opnieuw – are we all sensing a pattern here? – met groter budget, kan u overigens in Leuven onder andere terecht bij Officina Clandestina of La Stanza. Als u toevallig ineens pardoes per ongeluk in London bent terechtgekomen, try authentic Italian food at Carluccio's Restaurants en laat uw mond wateren over hun glutenvrije kaart.

Wanneer er dan 's avonds nog een stapje in het nachtleven van Leuven wordt gezet, ben ik niet altijd the life of the party op café (tenzij misschien in de Giraf of zeer laat op de avond in een etablissement zoals den Ambi) omdat de zaag in mij het op slechte dagen niet kan laten met puppy-ogen naar alle Belgische bieren te staren zodat vriend en kennis lichtjes ongemakkelijk op hun stoel beginnen te schuiven. Met een wijntje in de hand is dat leuker, maar dat voelt soms toch nog een beetje odd. Op kotfeestjes riskeer ik dan weer iets te veel levendigheid aan de man te brengen omdat sterkere dranken soms naar frisdrank smaken.

Maar at the end of the day kunnen we, voedingsgechallenged en arm als we zijn, absoluut niet klagen. Life is short, smile while you still have teeth.

Dineren met een Griekse touch

Ingrediënten

8 krielaardappeltjes

2 zoete paprika’s

1 komkommer

1 tomaat

1 pak veldsla

1 blik tonijn

1 rode ajuin

een eetlepel kleine kappertjes

een handvol kerstomaatjes

1 pak fetakaas

een scheutje honing

2 lepel olijfolie

1 lepel balsamico

peper en zout

Bereiding

Snij de krielaardappeltjes in schijfjes en bak ze goudbruin in een (wok)pan. Was alle ingrediënten en haal de wortels van de veldsla. Snij de ui en groenten in stukjes en doe ze in een grote kom. Snij de feta in blokjes. Neem een beker en doe daar de hoeveelheden honing, balsamico en olijfolie in en klop ze goed onder elkaar. Aarzel niet om de hoeveelheden te vermeerderen als u te weinig vinaigrette hebt. Doe alle ingrediënten onder elkaar en start het smullen.

Eten op verplaatsing

Dit slaatje is de volgende dag nog lekker, dus neem de overschot zeker met u mee in een tupperwareke.

Tweet